Nośniki SSD można podzielić ze względu na rodzaj kości pamięci użytych do ich produkcji. Wyróżnić można kości typu SLC, TLC oraz MLC. Powyższe skróty dotyczą sposobu przechowywania informacji w modułach półprzewodnikowej pamięci masowej. Czym charakteryzuje się każdy z nich?
SLC
Z angielskiego Single Level Cell. Technika ta charakteryzuje się tym, że każda komórka przechowuje pojedynczy bit informacji. To najwydatniejszy i zarazem najtrwalszy sposób. Warto jednak zaznaczyć, że nośniki SSD z pamięcią SLC są najdroższe i często wykorzystywane w serwerach.
TLC
Z angielskiego Triple Level Cell. Daje możliwość zapisywania do trzech bitów. Dzięki temu można zwiększyć pojemność kości przy równoczesnym zachowaniu ich rozmiarów. Jeśli chodzi o cenę to najtańsza technika stosowana w nośnikach SSD. Prędkość odczytu i zapisu danych jest zadowalająca. Jedynym minusem, jest fakt, że kości ze względu na sposób przechowywania danych w komórkach są najmniej trwałe.
MLC
Z angielskiego Multi Level Cell. Pozwala na zapisywanie w pojedynczych komórkach dwóch bitów. To połączenie wcześniej opisywanych technik. Zaletami tej techniki jest wysoka prędkość zapisywania i odczytywania informacji oraz trwałość.